Hiphop
Geloof jij dat muziek altijd wonderen en vrede in het hart teweegbrengt? En de hiphopstijl is nog steeds een genre waar mensen in alle tijden van houden. En het valt niet te ontkennen dat elke muziekstijl een geur heeft die verweven is met de cultuur en de diversiteit van mensen in de melodie van de muziek. En dat maakt dat hiphop nog steeds veelbesproken is. Het is duidelijk dat we bij het luisteren naar hiphopmuziek altijd het gevoel hebben dat er wordt gesproken door middel van zang en dat er wordt gecommuniceerd door middel van muziek of muziekritmes die passen bij de situatie of bij de mensen die ernaar luisteren. H Hiphop was in de jaren 70 erg populair. En natuurlijk zijn er in elke periode onregelmatigheden. Pas in 1979 werd hiphopmuziek officieel opgenomen voor radio of televisie. Dit kwam vooral door de armoede in de tijd dat de muziek ontstond en het gebrek aan acceptatie binnen de zwarte gemeenschap. Dit genre verspreidde zich via besloten feesten in de zwarte gemeenschap. Dit is iets waardoor wij het belang van een groep mensen met diversiteit benadrukken. Het maakt niet uit naar welke muziekstijl je luistert, van de verschillen kun je altijd leren en zo mooi worden.
Land
Als je aan een countrynummer denkt, wat komt er dan in je op? Voor mij is het een nummer vol liefde, warmte van familie of midden in de velden op het platteland. We kunnen ons niet voorstellen dat we ons elke keer dat we een countrynummer horen, gespannen voelen of een volgeling worden van deze muziekstijl. Of een andere naam die je tot op de dag van vandaag nog steeds kent, is Countrymuziek. Country (ook wel country and western genoemd) is een muziekgenre dat is ontstaan in de zuidelijke regio van de Verenigde Staten, zowel in het zuiden als in het zuidwesten. Countrymuziek, die voor het eerst werd geproduceerd in de jaren 1920, richtte zich op het zingen van liedjes die verhalen vertelden over het leven van de arbeidersklasse en arbeiders in Amerika. Het klinkt heel interessant, want ik dacht niet dat Amerikanen een land zijn dat divers is en een muziekstijl heeft die altijd mooi is in zijn verschillen. En dat is wat er gebeurde. Ben jij een volgeling van dit muziekgenre? En wat verraste mij. In 2009 was countrymuziek in de Verenigde Staten de meest beluisterde muziek tijdens de spits in de avondspits en was het ook het op één na populairste genre tijdens de ochtendspits. Countrymuziek staat bekend om zijn ballads en dansliedjes ("honky-tonk songs") met eenvoudige vormen en folkteksten. En de harmonie wordt meestal begeleid door instrumenten zoals banjo, viool, mondharmonica en verschillende soorten gitaren (waaronder akoestische, elektrische, steel- en resonatorgitaren). Hoewel countrymuziek zijn wortels heeft in Amerikaanse folkmuziek in vormen zoals old-time en Appalachian, hebben veel andere tradities, zoals Mexicaans, Iers en Hawaïaans, ook invloed gehad op de creatie ervan. De bluesmodus uit de blues is ook door de geschiedenis heen veel gebruikt. Natuurlijk denk ik dat je tegen de tijd dat je dit punt in je lezing bereikt, misschien een beetje blasé bent over hoe elk genre vaak geschiedenis en culturele tradities incorporeert. Maar ik denk dat daar de nauwe band tussen conservatieve waarden en hedendaagse countrymuziek begon, als reactie op de anti-oorlogsbeweging van de jaren 60. Tot dan toe had bijna alle countrymuziek, die tot dan toe folk country werd genoemd, geen duidelijke politieke oriëntatie en richtte zich in plaats daarvan op de alledaagse problemen en angsten van de arbeidersklasse. Merle Haggards album Okie from Muskogee uit 1969 presenteerde countrymuziek met een uitgesproken conservatief en politiek perspectief, wat populair was. Republikeins president Richard Nixon versterkte deze conservatieve muzikale connectie verder tijdens zijn ambtsjaren. Het organiseerde regelmatig evenementen voor countrymuzikanten, riep oktober 1970 uit tot Country Music Month en sprak luisteraars aan die countrymuziek als politiek gemotiveerd zagen. Inmiddels had countrymuziek zich echter verspreid naar veel landen in Azië en veel andere landen die countrymuziek zagen als een constante bron van eer.
Knal
Hoe heeft popmuziek echt invloed gehad of is het ontstaan? En is het waar dat het voor alle leeftijden eenvoudig te horen en te beluisteren is? Omdat de meeste mensen geloven dat muziek is ontstaan uit cultuur en kunst die altijd samenkwamen. En hoe is het nog steeds een pakkend nummer voor muziekliefhebbers? Wie weet of de stijl van popmuziek echt modern of conservatief is? Popmuziek is in feite geëvolueerd samen met de definitie ervan. Zoals muziekauteur Bill Lamb het stelt, is popmuziek "alle vormen van muziek sinds de industriële revolutie van de 19e eeuw die het meest lijken op de smaak en interesses van de stedelijke middenklasse." De term "popmuziek" werd voor het eerst gebruikt in 1926 om muziek aan te duiden die "populair is onder de massa." Hatch en Millward betogen dat verschillende gebeurtenissen in de opnamegeschiedenis van de jaren 1920 worden beschouwd als de geboorteplaats van de moderne popmuziekindustrie, waaronder country, blues en hillbilly. Popmuziek werd geproduceerd als een inspanning, niet als een kunstvorm," en was "ontworpen om iedereen aan te spreken," maar "kwam niet voort uit één plek of uitte geen enkele specifieke smaak." Frith voegt toe: "Popmuziek wordt niet gedreven door grote ambities, behalve winst en commerciële beloningen, en muzikaal gezien wordt het niet gedreven door grote ambities, behalve commerciële winst en beloningen." Popmuziek is fundamenteel conservatief. Het komt van bovenaf (door platenlabels, radio- en concertpromotors) in plaats van van onderaf. Het is geen zelfgemaakte muziek, maar eerder professioneel geproduceerde en verpakte muziek, en wordt vaak aangehaald als de beste popmuziek. Zoals Frith het stelt, omvatten de kenmerken van popmuziek het doel om een algemeen publiek aan te spreken in plaats van een specifieke subcultuur of ideologie, en de nadruk op vakmanschap in plaats van formele "artistieke" kwaliteiten.
Steen
Als veel mensen het muziekgenre horen, kan rockmuziek ertoe leiden dat veel mensen denken dat rockmuziek verhalen of culturen in zich draagt, en het is ongelooflijk dat de oorsprong van rockmuziek in de Verenigde Staten ligt onder de naam "rock and roll" in de late jaren 1940 en vroege jaren 1950 en zich sinds het midden van de jaren 1960 heeft ontwikkeld tot vele verschillende vormen, voornamelijk in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. Rock heeft zijn wortels in rock and roll, een vorm die direct is afgeleid van zwarte muziekgenres zoals blues, rhythm and blues en country. Rock wordt ook sterk beïnvloed door genres zoals elektrische blues en folk, en bevat invloeden van jazz en andere muziekstijlen. Voor instrumenten richt rock zich meestal op de elektrische gitaar, die vaak deel uitmaakt van een rockgroep met een elektrische basgitaar, drums en een of meer zangers. Rock is meestal een nummer dat de nadruk legt op zang, met een ritme van 4 tellen en gebruikmaakt van een couplet en harmoniepatroon. Maar het genre is zeer divers. Net als popmuziek richten de teksten zich meestal op romantische liefde, maar ze gaan ook over veel andere thema's, vaak sociaal of politiek. Rock was het populairste muziekgenre in de Verenigde Staten en in de hele westerse wereld van de jaren 50 tot de jaren 2010. Halverwege de jaren 60 begonnen rockmuzikanten het album boven de single te stellen als de dominante vorm van opgenomen expressie en consumptie, waarbij The Beatles de leiding namen. Hun werk bracht het genre in de mainstream acceptatie en luidde het decennialange album-beïnvloede tijdperk van rock in de muziekindustrie in. Eind jaren 60 had classic rock een aantal subgenres voortgebracht, waaronder hybriden zoals bluesrock, folkrock, countryrock en jazzrock, die hielpen bij de ontwikkeling van psychedelische rock, die werd beïnvloed door psychedelische en hippie-tegencultuurbewegingen. Nieuwere genres ontstonden, waaronder progressieve rock, die artistieke elementen uitbreidde, heavy metal, die de nadruk legde op een hard geluid, en glamrock, die de nadruk legde op uitvoering en visuele stijl.
Elektronisch
Elektronische instrumenten worden in bijna alle muziekvormen veel gebruikt. In populaire muziek, zoals elektronische dansmuziek, zijn bijna alle opgenomen geluiden elektronisch (bijv. bassynths, synthesizers, drumcomputers). De ontwikkeling van nieuwe elektronische instrumenten, controllers en synthesizers blijft een actief en multidisciplinair onderzoeksgebied. De International Conference on New Interfaces for Musical Expression wordt gehouden om verslag te doen van baanbrekend werk en artiesten te laten zien die muziek uitvoeren of creëren met nieuwe elektronische instrumenten, controllers en synthesizers. En nu de meer intense inhoud over dit muzikale onderwerp. Een belangrijke nieuwe ontwikkeling was de komst van computers voor het componeren van muziek. In plaats van geluiden te besturen of te genereren, was Iannis Xenakis de pionier van wat hij Musique Stochastique noemde, of willekeurige muziek, een methode om muziek te componeren die gebruikmaakte van wiskundige waarschijnlijkheidssystemen. Verschillende waarschijnlijkheidsalgoritmen werden gebruikt om werken te genereren binnen een reeks parameters. Xenakis gebruikte grafiekpapier om de snelheidspaden van glissando's te berekenen voor zijn orkeststuk Metastasis (1953-54), maar stapte later over op computers voor compositie, zoals ST/4 voor strijkkwartet en ST/48 voor orkest (beide 1962). De impact van computers zette zich voort in 1956 toen Lejaren Hiller en Leonard Issacson de Illiac Suite voor strijkkwartet componeerden. Dit was het eerste complete werk van computerondersteunde compositie met behulp van algoritmische compositie. In 1957 schreef Max Matthews van Bell Lab de MUSIC-N-serie, het eerste computerprogramma voor het genereren van digitale geluidsgolven door directe synthese. Vervolgens schreef Barry Vercoe MUSIC 11, gebaseerd op het muzieksyntheseprogramma van de volgende generatie MUSIC IV-BF (later ontwikkeld tot csound, dat nog steeds veel wordt gebruikt). Halverwege de jaren tachtig ontwikkelde Miller Puckett van IRCAM een grafische signaalverwerkingssoftware voor de 4X, genaamd Max (naar Max Matthews), en porteerde deze later naar de Macintosh (waarbij Dave Ciccarelli deze uitbreidde voor Opcode[39]) om MIDI in realtime te kunnen besturen, waardoor algoritmische compositie toegankelijk werd voor de meeste componisten met een gemiddeld niveau van computerprogrammering.
Volks
Als u niet bekend bent met het genre folkmuziek van vandaag, zal ik u meenemen om het diepgaand te verkennen met een samenvatting die zowel de auteur als de lezers samen zullen vinden. Veel mensen die naar dit soort muziek luisteren, geloven dat. Folkmuziek is een genre dat cultuur en manier van leven weerspiegelt, met zijn wortels in de tradities en cultuur van elke plaats. Bijvoorbeeld, het Ierse folkliedje 'The Parting Glass' of het Amerikaanse folkliedje 'This Land Is Your Land' vertellen verhalen van mensen, hun manier van leven, overtuigingen en ervaringen die van generatie op generatie zijn doorgegeven. En als we het hebben over de ontwikkeling van folkmuziek, folkmuziek bestaat in elk land en is ontwikkeld volgens de tijd. In de 20e eeuw werd folkmuziek enorm nieuw leven ingeblazen, vooral in de Verenigde Staten en Europa. Artiesten die een essentiële rol speelden bij het mainstream maken van folk waren Bob Dylan, Joan Baez en Woody Guthrie. Folkmuziek is niet alleen een genre, maar een hulpmiddel om verhalen over de maatschappij te vertellen. Het is een medium dat wordt gebruikt om de problemen en emoties van mensen in elk tijdperk te weerspiegelen. Bijvoorbeeld, volksliederen zijn gebruikt om sociale problemen aan te kaarten, zoals armoede, oorlog en burgerrechten. Of het nu volksliederen zijn die sociale problemen weerspiegelen, traditionele volksliederen of muziek die is gecombineerd met moderne muziek, volksmuziek speelt nog steeds een belangrijke rol in de muziekindustrie wereldwijd en heeft zich enorm verspreid. Ik kan niet geloven dat volksmuziek eigenlijk heel uniek is en verhalen over cultuur presenteert die luisteraars boeien. Daarom zijn de kenmerken van volksmuziek liederen die verhalen vertellen over mensen, zoals liefde, werk, geluk en verdriet en historische gebeurtenissen. Met eenvoudige melodieën worden vaak akoestische instrumenten zoals gitaren, violen, banjo's, mandolines en fluiten gebruikt. Het werd mondeling doorgegeven voordat het werd opgenomen als noten of werd opgenomen in het moderne tijdperk. Met unieke kenmerken voor elke cultuur, zoals Ierse volksmuziek, Amerikaanse bluegrass, Thaise countrymuziek of Spaanse flamencomuziek. Als je tot hier hebt gelezen, heb je al ervaren en gerealiseerd dat volksmuziek altijd verhalen heeft die goede energie bevatten.
Huis
House is elektronische dansmuziek met een repetitief ritme van vier beats en een algemeen tempo van 115-130 beats per minuut. Er wordt aangenomen dat wanneer veel mensen dit genre horen, ze vaak denken dat het is uitgevonden of gecreëerd door thuis muziek te maken of door de familiecultuur of door mensen in huis. Maar in feite is dit genre gecreëerd door dj's en muziekproducenten uit de underground clubcultuur van Chicago en ontwikkelde het zich geleidelijk in het begin tot midden van de jaren 80 toen dj's discomuziek begonnen te veranderen om een meer mechanisch ritme te krijgen. Begin 1988 werd house mainstream en verving het de algemene ritmes van de jaren 80. Als we wat dieper graven, wordt het genre in zijn meest algemene vorm gekenmerkt door een repetitieve 4/4 beat, een bass drum, off-beat hi-hat, snaredrum, claps en/of slaps in een tempo tussen 120 en 130 beats per minute (bpm), synthesizer riffs, een diepe baslijn en vaak, maar niet noodzakelijkerwijs, gezongen, gesproken of gesamplede vocalen. In house wordt de bass drum meestal gespeeld op de beats 1, 2, 3 en 4, en een snaredrum, claps of hoger gestemde percussie-instrumenten worden gebruikt op beats 2 en 4. De drumbeats in housemuziek zijn meestal elektronische drumcomputers, meestal de Roland TR-808, TR-909 of TR-707. Claps, shakes, snaredrums of hi-hat geluiden worden gebruikt om syncopering toe te voegen. De kenmerkende ritmische riffs, met name in vroege Chicago house, zijn opgebouwd volgens een clave-patroon, soms met conga's en bongo's toegevoegd voor een Afrikaans geluid. Of metalen percussie voor een Latijns gevoel.
R&B
Als het om het muziekgenre gaat, is rhythm and blues niet iets waar veel mensen bekend mee zijn. De meeste mensen korten het echter af tot R&B of R'n'B. Het populaire muziekgenre ontstond in de jaren 40 in de zwarte gemeenschap. Platenmaatschappijen begonnen opnames te beschrijven die voornamelijk op zwarten werden gericht. Tijdens de opkomst van "heavy, sustained jazz-rock" in de jaren 50 en 70 bestonden bands doorgaans uit een piano, een of twee gitaren, een bas, drums, een of meer saxofoons en soms een achtergrondzanger. R&B-teksten vatten vaak de geschiedenis en ervaringen van zwarten in Amerika samen, waaronder pijn, de zoektocht naar vrijheid en geluk, evenals triomfen en mislukkingen op het gebied van racisme, onderdrukking, relaties, economie en sociale aspiraties. Zie je, we hebben eindelijk een muziekgenre dat de manier van leven van een groep in een intense en diverse samenleving weerspiegelt, die zich vermengt met alle soorten muziek en natuurlijk de betekenis van "rhythm and blues" vele malen heeft veranderd. Begin jaren 50 werd de term vaak gebruikt voor bluesplaten. Halverwege de jaren 50, nadat deze muziek hielp rock-'n-roll te ontwikkelen, werd de term "R&B" in een bredere context gebruikt, verwijzend naar een muziekstijl die was ontstaan uit en een combinatie was van elektrische blues, gospel en soul. In de jaren 70 veranderde "rhythm and blues" opnieuw en werd het gebruikt als een verzamelnaam voor soul en funk. Er was een nieuwe stijl van R&B-muziek ontstaan die bekend werd als "hedendaagse R&B". Deze hedendaagse stijl combineerde R&B met pop, disco, hiphop, soul, funk en elektronische muziek. R&B werd toen toegepast op bluesalbums. Schrijver en producer Robert Palmer definieerde rhythm and blues als "een verzamelterm voor alle vormen van muziek gemaakt door en voor zwarte Amerikanen." Hij gebruikte ook de term "R&B" als synoniem voor jump blues. AllMusic scheidde de term echter van jump blues omdat R&B een grotere gospelinvloed had.[16] Lawrence Cohn, de auteur van Nothing but the Blues, schreef dat "rhythm and blues" een algemene term was die was uitgevonden voor het gemak van de industrie. Volgens hem omvatte de term alle zwarte muziek, behalve klassieke en religieuze muziek, tenzij gospelmuziek goed genoeg verkocht om in de hitlijsten te komen tot ver in de 21e eeuw. De term R&B werd (in sommige contexten) nog steeds gebruikt om muziek van zwarte muzikanten te categoriseren, los van de stijlen van andere muzikanten. In commerciële rhythm and bluesmuziek, die de jaren 50 en 70 kenmerkte, bestonden bands doorgaans uit een piano, een of twee gitaren, bas, drums en saxofoon. De arrangementen werden tot een minimum gerepeteerd en soms waren er achtergrondzangers bij. Eenvoudige, repetitieve delen werden verweven, wat momentum en ritmisch spel creëerde dat een zachte, melodieuze en vaak hypnotiserende textuur creëerde terwijl de aandacht werd gevestigd op de individuele stemmen, ook al waren de zangers emotioneel betrokken bij de teksten, vaak intens. Maar ze bleven cool, ontspannen en in controle. De band droeg pakken en uniformen, een gewoonte die geassocieerd werd met populaire muziek die R&B-muzikanten wilden domineren. De teksten waren vaak onheilspellend en de muziek volgde vaak voorspelbare akkoordpatronen en -structuren. R&B-teksten omvatten vaak de pijnlijke ervaringen van Afro-Amerikanen. Een publicatie van het Smithsonian vatte de oorsprong van het genre in 2016 samen: "Afro-Amerikaanse muziek, specifiek, puttend uit de diepe takken van Afro-Amerikaanse expressie, is een fusie van gospel, jump blues, bigband swing, boogie en blues die zich ontwikkelde in een periode van dertig jaar die het tijdperk van legale muziek overspande.
Latijns
Het is onmiskenbaar dat reizen over de hele wereld een stad onvergetelijk maakt. Ik ben ervan overtuigd dat als je ooit in een zuidelijk land in Amerika bent geweest, je zeker bekend zult zijn met Latijns-Amerikaanse muziek. Ook al bent u er niet bekend mee, de lokale bevolking en burgers die de lokale muziek in stand hebben gehouden, kunnen u zeker kennis laten maken met de klanken van Latijns-Amerikaanse muziek. En dat is de reden dat Latijns-Amerikaanse muziek tot op de dag van vandaag populair is gebleven en steeds populairder wordt, zelfs nadat de muziek zich inmiddels in Amerika heeft gevestigd. Ik denk dat je dit soort muziek ook leuk zult vinden, omdat er een Spaans- of Portugeestalige invoeging in zit, waardoor het weer pakkend is. De gouden eeuw van de Latijns-Amerikaanse muziek begon toen NARAS in 1997 de Latin Recording Academy (LARAS) oprichtte in een poging haar activiteiten uit te breiden naar zowel Latijns-Amerika als Spanje. In september 2000 lanceerde LARAS de Latin Grammy Awards, een aparte prijsuitreiking naast de Grammy Awards. Volgens de organisatoren was het Latijns-Amerikaanse muziekuniversum te groot om in de Grammy's te passen. Michael Greene, voormalig hoofd van NARAS, zei ooit dat de verscheidenheid aan Latijns-Amerikaanse muziekstijlen de creatie van de Latin Grammy Awards bemoeilijkte. Hoewel de enige overeenkomst tussen de twee muziekstijlen de taal is, worden de Latin Grammy Awards toegekend aan muzieknummers die in het Spaans of Portugees worden gespeeld. De organisatie richt zich echter op muziek uit Latijns-Amerika, Spanje en Portugal. Sinds eind jaren negentig is er in de Verenigde Staten een toenemende groei in de bevolking van "Latinos" te zien, een term die in de jaren zestig populair werd door de term "Spaans" te verwarren met de meer correcte maar minder populaire term "Hispanic". Mensen in de Verenigde Staten begonnen alle muziek met Spaanse zang te benoemen als "Latijnse muziek". Spaans gezongen in welk genre dan ook werd gecategoriseerd als "Latijns". Hierdoor werden artiesten in Spanje "Latijns" genoemd.
Verenigde Staten
